Huiselijk geweld

Huiselijk geweld is geweld dat zich afspeelt binnen de huiselijke sfeer en niet direct zichtbaar is voor de omgeving. De term ‘huiselijk’ verwijst dus naar de relatie tussen de betrokkenen. Het kan bijvoorbeeld gaan om geweld tussen (ex-)partners, tussen ouder en kind of overige familieleden. Bij huiselijk geweld is er altijd sprake van een machtsverschil tussen de dader en het slachtoffer. Vaak ervaren plegers hun eigen gedrag niet als gewelddadig doordat het in het gezinssysteem als normaal ervaren wordt.

Huiselijk geweld kan zich op verschillende manieren manifesteren:

• Lichamelijk geweld, zoals mishandeling, slaan, stompen, duwen, schoppen, aan haren trekken, steken met een mes, toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, doodslag, moord, etc.
• Geestelijk geweld en/of verwaarlozing, zoals dreigen met fysiek geweld, geestelijke terreur, kleineren, uitschelden, intimideren, dreigen kinderen af te pakken, paspoort verstoppen, vernielen eigendommen. Het is vaak gericht op het creëren van angst, paniek of afhankelijkheid.
• Seksueel geweld, zoals seks afdwingen, ongewenste intimiteiten en verkrachting binnen een relatie, seksuele kindermishandeling en gedwongen prostitutie.
• Belaging (stalking), zoals volgen, bespieden of opwachten van partners of ex-partners die daar geen weet van hebben of daar niet van gediend zijn.
• Financiële uitbuiting, zoals afhandig maken van bijvoorbeeld geld, sieraden of andere bezittingen, onvoldoende middelen geven om (zelfstandig) te leven.
• Schending van grondrechten, zoals iemand geen privacy gunnen, bezoek wegsturen, post achterhouden, iemand opsluiten en verbieden of beletten (alleen) naar buiten te gaan, etc.

Vaak is er sprake van een combinatie van deze vormen. Huiselijk geweld kan ook voortkomen uit schadelijke traditionele praktijken. Enkele bekende vormen hiervan zijn meisjesbesnijdenis, kindhuwelijken en huwelijksdwang.